Tuesday, August 3, 2010

నిధి

బోసినవ్వుల మైమరపులో యుగమే ఒక క్షణమంట,
చల్లనైన చూపులతో పగలే జాబిలమ్మ వెన్నెలంట,
తళుక్కుమనే మోముగని తారలే చిన్నబోయేనంట,
లేత చిగురుటాకు తాకగానే పాలబుగ్గలేమో కందిపోయెనంట,
కేరింత విని కోయిలమ్మ తోడుగా గొంతు కలిపెనంట,
కాలి అందెల మువ్వల సవ్వడి మదిలో మోగించెను జేగంట,
వేయినోముల పుణ్యఫలం మా 'పెన్''నిధి' సన్నిధిలో కలకాలం సాగిపోవాలంట......